گاهی اوقات تلفظ می‌تونه باعث ایجاد مشکلاتی توی نوشتار بشه. همۀ افراد با زبان اولشون (حالا هر زبانی می‌خواد باشه) به صورت شفاهی با همزبانای خودشون ارتباط برقرار می‌کنن، ولی قشر تحصیلکرده و اهل مطالعه بیشتر با نوشتار سروکار داره و به همین خاطر راحت گول تلفظ بعضی از لغات رو نمی‌خوره. خُب، می‌دونم یکم گنگ صحبت کردم، پس بذارین (نه «بزارین»!) یه مثال بزنم که همه‌چیز روشن شه.
توی انگلیسی، تلفظ your (که یه صفت ملکیه، به معنی «مال تو» یا «مال شما») با تلفظ you’re (که مخفف you are، به معنی «تو هستی» یا «شما هستی») یکیه. همین قضیه باعث شده خیلی از انگلیسی‌زبانا و البته زبان‌آموزای انگلیسی در نوشتار این دو رو قاطی بکنن. مثال خیلی معروفش «خواهش می‌کنم» یا «قابل شما رو نداره» توی انگلیسیه که باید به صورت You’re welcome نوشته شه، ولی خیلیا به اشتباه اون رو Your welcome می‌نویسن. اونایی که سریال Friends رو دیدن شاید یادشون بیاد که Ross (که یه فرد دانشگاهی بود) همین ایراد رو از دوستاش می‌گرفت.
شاید به نظر کمی اغراق‌آمیز بیاد، ولی یه موقع‌هایی اشتباهایی به همین کوچیکی می‌تونه نظر دیگران رو نسبت به آدم تغییر بده، مخصوصاً اگه طرفِ آدم یه شخص تحصیلکرده باشه. پس اگه می‌خوایم به نظر «بی‌سواد» نیاییم، بهتره به این موارد یکم بیشتر دقت کنیم.
عالی
سلامت باشین