تحقیقاتی که توسط یک روانشناس در دانشگاه کالیفرنیا صورت گرفته است نشان می‌دهد که دوزبانه‌ها هنگام مطالعه به زبان دوم می‌توانند زبان مادری خود را کنترل کنند تا اخلالی در به‌کارگیری مهارت‌هایشان در زبان دوم به وجود نیاید.
بسیاری از افراد فکر می‌کنند که خواندن یا صحبت کردن در زبان دوم – زبانی که بعداً در زندگی آموخته شده - همیشه دشوار است، اما مطالعه‌ای که توسط یک روانشناس و متخصص عصب‌شناسی صورت گرفته است نشان می‌دهد که دوزبانه‌هایی که در زبان دومشان مهارت بالایی دارند (مانند دانشجویان بین‌المللی که برای تحصیلات عالی در آمریکا تحصیل می‌کنند) نه‌تنها می‌توانند بر مشکلات زبانی خود غلبه کنند بلکه در مهارت خواندن در زبان دوم نیز می‌توانند درست مانند زبان مادری خود عمل کنند.
بر اساس شواهد، فعالیت‌هایی در مغز وجود دارند که برخی از خوانندگان زبان دوم را قادر می‌سازد تا کلماتی که هنوز بیان نشده‌اند را پیش‌بینی کنند و حتی زمانی که در پیش‌بینی‌های خود دچار اشتباه می‌شوند، به‌سرعت خود را اصلاح کنند. توانایی کنترل زبان مادری هنگام قرار گرفتن در محیط زبان دوم می‌تواند توضیحی برای این امر باشد. در واقع، توانایی و فعالیت مغز آن‌ها به گونه‌ایی است که می‌تواند زبان دوم را همانند زبان مادری آن‌ها پردازش کند و درک صحیحی از مطالب را درست مانند زبان اولشان برای آن‌ها به ارمغان آورد.
این پژوهش به عنوان مقدمه‌ای برای پژوهش‌های بزرگ‌تر انجام شده است. هدف غایی پژوهشگران یافتن رابطۀ احتمالی بین دوزبانگی و سلامت شناختی مغز در سنین بالاتر است. برای بررسی چگونگی تأثیر دوزبانگی بر سلامت مغز، ابتدا باید درک کنیم که دوزبانه‌ها هر روز با چه فشارهای شناختی و محیطی مواجه می‌شوند.
این مطالعۀ جدید نشان می‌دهد که دوزبانه ها مهارت‌های لازم برای پیچیدگی‌های زبانی را در زبان دوم خود نیز دارا هستند، به گونه‌ایی که می‌تواند آن‌ها را قادر به حل مشکلات اساسی زبان کند. البته که این مهارت‌ها فراتر از حل اختلاف سادۀ بین دو زبان است و پیامدهای مهمی را نیز برای پژوهش‌های آتی خواهد داشت.