دال‌ذال یا رِزِ؟ فکر کنم این سوال یکی از دغدغه‌های اصلی کسایی بوده که تو سالای اخیر توی فضای مجازی به فارسی پست می‌ذاشتن (یا می‌زاشتن؟!) بله، «می‌ذاشتن»، نه «می‌زاشتن»!
قانونش خیلی ساده است! هرجا مفهوم «قرار دادن»، «اجازه دادن» یا «عبور کردن» مد نظر باشه، از «گذاشتن» استفاده می‌کنیم و در جاهای دیگه (که مفهوم «انجام دادن» یا «به جا آوردن» مطرح باشه) «گزاشتن» رو استفاده می‌کنیم. پس وقتی می‌خوایم یه پست یا عکس توی اینترنت «قرار بدیم»، می‌گیم «می‌خوام یه پست بذارم (بگذارم)». چندتا مثال معروف دیگه:
سپاسگزارم، نه سپاسگذارم (نمی‌خوایم «سپاس» رو جایی بذاریم!)
بذار باهات بیام، نه بزار باهات بیام («گذاشتن» اینجا یعنی «اجازه دادن»)
نمازگزاران، نه نمازگذاران (نمی‌خوایم «نماز» رو جایی بذاریم!)
زمان زود می‌گذره، نه زمان زود می‌گزره («گذاشتن» اینجا یعنی «عبور کردن»)
سرِ من کلاه نذار، نه سرِ من کلاه نزار («گذاشتن» اینجا یعنی «قرار دادن»)