استفاده از فعل «ازدواج کردن» توی انگلیسی مثل خود ازدواج کردن خیلی دردسر داره! البته سختی استفاده از این فعل برای ما فارسی‌زبانا برمی‌گرده به تفاوتای بین فارسی و انگلیسی. خُب، بریم ببینیم اوضاع از چه قراره...
marry sb
برخلاف فارسی، توی انگلیسی برای فعل marry (ازدواج کردن) از هیچ حرف اضافه‌ای استفاده نمی‌شه، نه to و نه with. بعضی از معلما که می‌خوان این نکته رو درس بدن پیشنهاد می‌کنن که marry رو توی ذهنتون «همسر کسی شدن» در نظر بگیرین به جای «با کسی ازدواج کردن». چون توی فارسی برای «همسر کسی شدن» دیگه حرف اضافۀ «با» رو استفاده نمی‌کنیم؛ این جوری دیگه توی انگلیسی هم از to یا with برای marry استفاده نمی‌کنین. پس:
Jack married Jane last year. (جک پارسال با جین ازدواج کرد.)
be/get married to sb
اینجا قضیه فرق می‌کنه. کلمۀ married اینجا صفته (نه فعل) و بعدش از حرف اضافۀ to (و نه with) استفاده می‌شه. خود این صفت معمولاَ با فعل be یا get استفاده می‌شه:
Jack is married to Jane. (جک همسرِ جینه.)
Jack got married to Jane last year. (جک پارسال با جین ازدواج کرد.)
همون طور که می‌بینین، marry sb با get married to sb هم‌معنیه، ولی یکی با حرف اضافۀ to استفاده می‌شه و یکی بدون حرف اضافه. تفاوت دیگه بین این دوتا اینه که get married توی محاوره متداول‌تره.
و در آخر، یه تمرین کوچیک:
Did you know that Reza is now married ……………… (to/with/*) a Spanish girl? He officially married ……….. (to/with/*) her last summer!